Zomerse sferen bij de Meestoof
Ruim 800 bezoekers kwamen zaterdag 10 augustus tijdens de Stallandse braderie naar het terrein van de Meestoof aan de Bierensstraat. Er was van alles te zien en te beleven. Blikvangers waren de blauwe trekkers en de rode trekker (oldtimers) bij de boerenkar die ooit door paarden is getrokken.
Er was meer te zien over de agrarische activiteiten in de streek. Aan een lange tafel toonden hobbyisten miniatuurtrekkers, (landbouw)machines en vrachtwagens. Een aantal vrachtwagens stond zelfs in een decor van de Sahara, geel bestoven door het woestijnzand. Zelfgemaakt, beschilderd en bestickerd. Handwerk van de bovenste plank.
Kinderen hadden altijd prijs in de grabbelton. Ze konden ook kijken naar een voorstelling bij de poppenkast van Jan Klaassen. Of een springtouw maken bij de touwslagers of een rondje rijden op een fiets met een groot wiel.
In de ambachtenschuur ontstak smid Ger van Dijk het smidsvuur. Hij sloeg het ijzer toen het heet was en kreeg daar hulp bij van bezoekers. Zij kregen niet alleen een schort voor, maar ook een voorhamer om samen met hem het ijzer in de gewenste vorm te slaan. Het ritme van de slagen was buiten te horen. Verderop in de schuur probeerden kinderen de koe te melken. Die bleek droog te staan, maar spannend was het wel.
Bij de kraampjes met koopjes sloeg menigeen zijn slag. Bijzonder was de kraam met poppenkastpoppen uit de collectie van het museum die voor een habbekrats van eigenaar wisselden. Maar liefst achttien poppen kregen een nieuwe eigenaar. Countryzanger Gary van den Berg zorgde met gitaar voor een kort optreden op het terrein, hij zong Are you lonesome tonight van Elvis Presley.
In het atrium konden bezoekers zien hoe het spinnen van wol in zijn werk gaat. Naast het smeden was het spinnen een van de oude ambachten op deze editie van de braderie.
Het warme weer hield de meeste mensen buiten om van de zon te genieten op het terras. Nog geen veertig bezoekers namen een kijkje op de wisseltentoonstelling Groeten uit….Wel waren de cadeautjes en souvenirs uit de Museumshop in trek. Vooral de oesters met parels vonden aftrek. De Meestoof raakte bijna door de voorraad heen.
De Meestoof door de lens van….
leden van de Fotoclub Moerdijk. De fotografen laten de bezoeker op een verrassende manier kennis maken met het museum. Vier leden van de fotoclub, Marion Buis, Cora de Graaf, Nel Veraert en Betty Happel, bezochten De Meestoof en maakten opnamen van voorwerpen en vitrines. Ieder op haar manier.
Vaak zijn het details waardoor je niet meteen ziet wat het is of waar het bij hoort. Ze maken gebruik van scherptediepte of van het bestaande (natuurlijke) licht en dat maakt het voor de kijker een uitdagende ervaring. Sommige foto’s nodigen uit om het op te nemen in een speurtocht door het museum.
Fotoclub Moerdijk uit Zevenbergen telt 65 leden en is daarmee een van de grootste fotoclubs van Nederland. De leden zijn onderverdeeld in groepen; Algemeen, Natuur en Architectuur. Ieder lid kan, afhankelijk van zijn of haar voorkeur en interesse aansluiten bij een of meerdere zogeheten focusgroepen.
De groep algemeen telt maar liefst drie groepen, 1, 2 en 3. Van beginners tot gevorderden. De vier fotografen maken deel uit van een groep Algemeen 1 en bestaat uit zeven leden die om de veertien dagen bij elkaar komen.
De laatste opdracht die de leden uitvoerden was het maken van een drieluik. Een voorwerp op drie verschillende plaatsen. Het resultaat wordt op de website van de fotoclub getoond. De opnamen in De Meestoof maken daar deel van uit.
Voor de expositie zijn ze afgedrukt op A-4 en A-3 formaat, in kleur en zwart-wit. Een aantal wordt als drie-of tweeluik getoond. De expositie van de Brabantse gastfotografen is te zien tot het einde van het museumseizoen.
Groeten uit…
Van prentbriefkaart tot flessenpost
Groeten uit…. vertelt het verhaal van de tijd dat er nog geen e-mail en sociale media bestonden. Het gaat over hoe mensen met elkaar contact zochten. Lokaal, nationaal en internationaal. Met prentbriefkaarten en brieven, via telefoon, telegrammen en ….flessenpost.
Voor het eerst worden bijzondere prentbriefkaarten getoond uit de nalatenschappen van een bibliothecaresse uit Tholen en een familie afkomstig uit Scherpenisse. Bewaard in fraaie albums.
Opvallend zijn de kaarten van een militair die een eeuw geleden in Noord-Holland was gelegerd en elke week een kaart schreef naar zij geliefde in Scherpenisse. Je zou verwachten dat de kaart volgeschreven was. Maar de postwet bepaalde dat er maar vijf woorden op mochten als er maar één postzegel op was geplakt. Wilde je er meer op kwijt, dan moesten er meer postzegels op. Zo ontstond postzegeltaal…
Over het eiland Tholen liep een belangrijke postroute, voor brieven uit Holland en Brabant die bestemd waren voor Middelburg en Zierikzee. Met postiljons (koets getrokken door paarden) werd de post vervoerd over land en met veerbootjes over water, over de Oosterschelde.
Wie wil weten welke gesprekken er werden gevoerd via de telefooncentrale kan zelf de hoorn van het toestel pakken. En luisteren naar een roddelgesprek in Thools dialect. Over Arjaon die een nieuwe trekker heeft gekocht…
Kinderen kunnen een bericht of tekening achterlaten in een fles. Vanwege het milieu worden ze niet in het water gegooid, maar in het museum achtergelaten. In de hoop dat iemand anders hem vindt.
Was je niet bij de opening? Hier kun je de reportage zien van Omroep Tholen.
Taxatiedag groot succes
De taxatiedag van kunst en antiek heeft zaterdag 14 oktober 118 bezoekers naar ons museum gebracht. Ze konden vanaf twaalf uur maximaal drie voorwerpen laten zien aan de twee specialisten, Henri van Maanen en Peter Andeweg. Maar rond elf uur meldden zich al de eerste bezoekers.
Cees van Broekhoven heette iedereen welkom. “Wie gaat er straks als miljonair naar huis en wie kan zijn spullen op het Tuttelhoekje (de voormalige stortplaats bij Scherpenisse) brengen”?
Er kwam van alles op tafel: vazen, schalen, zilveren lepeltjes, potten, schilderijen, sieraden, boeken, Statenbijbels met zilver beslag, speelgoed, kleding, juwelen, meubels en bodemvondsten.
Bijzondere objecten waren een litho van de graficus Escher, een draagbaar grammofoontje en een speeldoos. Er waren ook spullen die niets waard waren. Of alleen een persoonlijke waarde bezaten voor de eigenaar, sterk verbonden aan zijn of haar jeugd. Eén object kon niemand, bezoekers en taxateurs, thuisbrengen.
Van Maanen en Andeweg namen er de tijd voor. Ze legden met veel kennis van zaken uit wat er bekend was van een object, schatten de waarde in, gaven advies voor verder onderzoek.
Bij binnenkomst kregen de bezoekers een nummertje. Dat werd afgeroepen als ze aan de beurt waren. De belangstelling was zo groot dat de wachttijd opliep tot twee uur. Sommige bezoekers konden niet zo lang wachten en vertrokken teleurgesteld. De meeste bleven en dronken koffie en raakten aan de praat met de andere bezoekers. Een aantal mensen bracht meer dan drie objecten mee. De taxateurs zouden tot vier uur blijven, maar de laatste bezoekers gingen pas na vijven weg nadat hùn spullen op waarde waren geschat. Of het wat waard was? In ieder geval waren ze een ervaring rijker.
Commissaris en burgemeester onthullen kunstwerk
Streekmuseum De Meestoof | Ier bluuf je kieke!
Altijd al eens willen weten hoe de mensen vroeger leefden en waar ze werkten? Hoe gingen de mensen vroeger eigenlijk gekleed in de Thoolse klederdracht? Hoe zag een schoolklas eruit in 1910? En hoe leerden de kinderen in die tijd? Streekmuseum De Meestoof geeft een mooi overzicht van het vroegere leven en de cultuur op de eilanden Tholen en Sint Philipsland.
In ons museum, gevestigd in het voormalige gemeentehuis van Sint Annaland, worden de meekrap, Thoolse sieraden en klederdracht extra in het zonnetje gezet. Ontdek tevens de bijzondere kunst van keramist, schilder en glaskunstenaar Chris Lanooy. Bijzonder is de Noorse woning (geschonken aan Nederland bij de wederopbouw na de watersnoodramp van 1953) die op ons terrein staat.