Winterschilder in klaslokaal

Het museum is in de wintermaanden dicht. Dat wil niet zeggen dat er niks gebeurt. De wisseltentoonstelling van het afgelopen seizoen wordt opgeruimd terwijl de nieuwe wordt voorbereid. Ook het onderhoud aan het gebouw gaat door. Binnen en buiten. Verduurzamen is daarbij het sleutelwoord. Er voor zorgen dat er zo min mogelijk energie verloren gaat. Zo wordt er in de ambachtenschuur een wand met glazen deuren aangebracht tussen de smederij en de timmerwerkplaats en wagenmakerij. En de schoolklas is bijna geheel ontruimd voor een verfbeurt. Vrijwilliger Leen Moerland is op de steiger geklommen om het plafond onder handen te nemen. De meubels zijn er voor verwijderd. Een vreemd gezicht, zo’n leeg lokaal met ingepakte lampen en kachel, de houten vloer geheel afgedekt. Een lokaal zonder schoolbanken, zonder schoolplaten, lessenaar en aap-noot-miesbord. Het is nu het domein van de winterschilder.