Flessenpost…een kleine bloemlezing
‘Ik ben Bob, 13 jaar uit Duiven. Ik kijk graag Sesamstraat.’ Het is een korte tekst op een van de briefjes die bezoekers in een fles konden stoppen tijdens de expositie Groeten uit…
Flessenpost, een vorm van communiceren waarbij iemand een bericht in een fles stopt en in zee gooit voor een onbekende ontvanger. Een manier om mensen met elkaar in contact te brengen. Mensen die elkaar niet kennen.
Een museumbezoeker schrijft of tekent wat op een papier, steekt het in de fles en een ander kan daar op reageren als hij of zij een adres noteert. De flessen in het museum werden vanwege het milieu niet in zee gegooid, maar in een rek achtergelaten. Wat staat er zoal geschreven? En wie reageerde op een bericht? Een kleine bloemlezing.
Onno Heukels uit Sint Michielsgestel schrijft: ’Het is erg leuk in Sint-Annaland, alleen regent het vandaag erg hard’. Hij vraagt: ‘Hebben jullie een boot? En als je een boot hebt, wat is dan je lievelingshaven?’ Hij tekent er een bootje bij.
Anderen zijn kort en krachtig: Wil jij mij een kaartje sturen, schrijft Kiara Sandbergen uit Rijswijk. En Gerie Koning uit Schagen is op vakantie op een camping. ‘Heel leuk om dit museum te bezoeken. We gaan nu nog naar de streekproductenveiling’. Uit datzelfde Schagen schrijft de 76-jarige Ina Lagrouw: ‘Op vakantie 11 kilometer hier vandaan. Ik ben oma en heb acht kleinkinderen. Ik vind je briefje erg leuk en het familiebezoek zal wel heel leuk zijn geweest. Ik bewaar je briefje zorgvuldig.’
En Lisa uit Sint-Maartensdijk heeft een tekening gemaakt van het bloemetje dat in het vaasje op tafel staat : ‘Deze tekening is voor jou.’
Anne en Tess uit Leiden, 11 en 5 jaar, hebben een speurtocht gedaan. ‘Dat was heel leuk. Ik hoop dat je me iets terugstuurt.’ Geen adres. Ook Joep geeft geen adres op, maar heeft wel een vraag: ‘Met hoeveel mensen woon jij thuis? Nog een vraagje: wat is de dichtstbijzijnde winkel in de buurt?’. Tot besluit: ‘Dank je wel voor jouw reactie.’
Mart uit Flupland laat zijn mailadres achter met één enkel verzoek: Stuur iets naar me. En Fenna van As geeft haar adres op. Ze schrijft: ’Ergens op de wereld. Woonplaats: Smerdiek.’
I love you
Er zijn ook buitenlandse bezoekers. Zo schrijft Frieda Röck uit Gamburg: ‘Ich würde mich freuen wann du mir schreibst. Auch English.’ Om te demonstreren dat ze Engels kan, schrijft ze: ‘I love you.’ Een andere Duitse, Ronja Gökker uit Ludwigsfelde doet het meteen in het Engels: ’Will you write with me?’
En tot slot Daniëlle Croonen uit Rijmenam (ten zuidoosten van Mechelen) in België. Ze schrijft: ‘Ik ging terug in de tijd en heb ervan genoten.’ Zij opende een fles en trof daar een bericht aan van Hans Duvekot uit Scherpenisse. Die kreeg een briefje uit België. Op 3 oktober geschreven. Duvekot kwam dat in het museum aan museummanager Piet van Dijke laten zien.
Een glas-in-loodraam in een romaanse kerk uit de elfde eeuw in Waha en dat is een klein dorp in Wallonië, vlakbij de grens met Luxemburg. Dus dankzij de flessenpost zitten we al in Franssprekend België en maken we kennis met een Belgische kunstenaar.
Die kunstenaar is Jean Michel Folon. Geboren in 1934 in Ukkel, overleden in Monaco in 2005. Hij studeerde architectuur in Brussel, ging naar Parijs om zich op tekenen toe te leggen. Had weinig succes, maar toen hij zijn tekeningen opstuurde naar tijdschriften in New York gebruikten ze die meteen voor de omslag. Begin jaren zeventig kreeg hij succes met tentoonstellingen in New York, Tokio, Wenen en Milaan. Hij was van vele markten thuis. Hij maakte muurschilderingen, theaterdecors, tekenfilms, glas-in-loodramen. En ging zich later toeleggen op beeldhouwen. In 1997 maakte hij aan de kust van Knokke een beeld dat met het getij elke zes uur onder water verdwijnt. En zo zijn we weer terug bij de zee.
